 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
– Над горадам лятаюць парасоны. –
Сказаў паэт і залілося сьмехам
Усё, што мела вусны і раты.
А Слых сядзеў, як клоп, увесь чырвоны.
Ён зразумеў, што тут запахла грэхам,
Што тут пачатак буры і бяды.
Сягоньня сьмех, а заўтра – барыкады,
Падзел зямлі, падзел карыт і славы,
А там глядзі і прыдзе сам Капец.
Ды што рабіць? Ня даць натоўпу рады.
І хто ім даў паэта слухаць права?
Паэту на вяроўцы час хрыпець...
А дождж ішоў і быў той дождж зялёны.
Сьмяяліся разумныя і дурні,
Чытаў паэт і Слых яго трываў.
– Над горадам лятаюць парасоны,
Над горадам лятаюць прыгажуні,
Над горадам ляціць стары трамвай...
18.IV.1989.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
